Ni citer sedih sebenornya....lps jek aku bela si itam kan maka timbullah rase kesian pulak kat si itam ni bukan apa nk gak carikan dia pasangan hidup takkan membujang sampai ke tua lagipun aku x tahan la kalau tiba time nak mengawan dia tu bising satu rumah kang jiran2 marah lak..so aku planning la sebelum itam matang betul2 aku ingat nk carik sekor kucing jantan buat jadik laki dia...maka terjumpalah sekor kucing jantan ni senang citer kucing jalanan la sebenornya...aku terjumpa kat kedai runcit mase nk beli ikan sayur pagai...terus fall in love mase tgk muka dia..mase tu umur dia dalam 3,4 bulan la tgh lincah main..so x pkr panjang terus amik bawak balik umah, mandikan, cuci telinga kuku idung janggut pagai kasik suci betul2 & sangkut loceng maka hasilnye tadaaaaa....lawo tak..
Lepas dah lawo2 gini anak2 pun sibuk mencari nama..maka nama Miki pun terciptalah...si Miki ni ade la dlm 2 taun lebih gak la idup sebumbung ngan ktorang anak beranak..dia ni jenis lincah yg amat x macam Itam (itam kan betina keayuan kena kontrol ler)..nampak apa aje mende bergerak konpem dikejor..ade tu penah mase tgh solat mulut kita yg komat kamit pun dicekaunye punya la aktif bangat...kucing2 aku lak mmg aku x biasakan lepas bebas kat luor umah slalu depa dok main dlm umah jek or sesekali kalu lepas luor umah pun mesti ade org kena tgk2kan...ok ni part sedey ok...satu ari tu Miki kuar umah tau ala dia dok kat porch kete jek pun silap aku gak sbb kasik can dia kuar time tu mase dh malam gak la & tah mcmana aku terlupa nk suh dia masuk rumah balik..so kiranya sepanjang malam tu dia dok luor la...makanya esok pagi ktorang tgk Miki dah x de jenuh satu taman tu anak beranak carik panggil2 nama dia x nyahut...aku syak si Miki ni dah dicuri dek orang sbb rantai loceng dia dah dicabut & depa campak kat longkang umah aku..mustahil sangat si Miki boleh cabut sendiri rantai tu sbb rantai tu jenis ade cangkuk & x mudah pun nk bukak unless kena guna 2 tangan (bukan rantai mcm gambar kat atas tu yer) nk kata jatuh longkang pun x lojik gak sbb longkang tu dh jenuh ktorang belek & xde la bertakung sgt pun longkang tu... ktorang x renti2 mencari sampaikan kedai petshop pun aku redah siap pakat ngan tokey tu repot kat aku cepat kalau ade org tetiba nk jual kucing...x cukup dgn itu aku buat flyer lagik tepek gambor Miki letak no. tepon pagai pastu aku suh anak aku antor kat post box rumah2 jiran ...kesudahannya sampai la ke hari ni aku x dengar dah kabar berita si Miki..entahkan idup entahkan mati...cuma aku berdoa ler supaya org yg menculik Miki tu (if betul la kena culik) dpt jaga dia elok2 mcm anak sendiri...mandikan dia...curahkan kasih sayang utk dia...aduhaiii.....menangis kami anak beranak tgk muka Miki kat tepon..rinduuuuuunyeee
No comments:
Post a Comment